Bugün Ankara sise boğuldu. Göz gözü görmüyor derler ya, aynen öyle. Bir tuhaf sessizlik sardı hertarafı, hiç böylesini görmedim. Kimsecikler yok sokaklarda. Korku filmleri gibi. Herşey gizlenmiş sanki; her an bir saldırı olacak gibi, sarp bir uçurumdan düşecek gibi, önünüze canavar atlayacak gibi...

İnsan görmediğinden korkar; hesap yapamaz, kıyaslayamaz, savunma geliştiremez, emin olamaz. Bu yüzden göremeyip korktuğuna karşı saygı geliştirir, sonra kutsal duygular besler, sonra hiç farkına varmadan tapınmaya başlar.

Bugünlük Ankara’da sis var; belki yarın kalkar. Herşey normale döner. Lakin Ankara’nın siyaset sisi ve taşıdığı suç hissi hiç bitmeyecek gibi. İnsanlar Ankara’dan hep korkacak, hep sinecek. Ankara’dan her an ekmek ve hapis tehdidi, iftira yada suçlama, savaş ya da patlama, şehit ya da idam, zam ya da enflasyon haberi gelebilir. Allah mafaza.

Bugün Ankara’da sis var. Belki yarın kalkar. Ankara’nın siyaset sisi daha ürkütücü ve daha uzun sürecek gibi. Ama ben size, siyaset sisinden bile daha korkunç olanını söyleyeyim mi? Gönül sisi... Gönül sisi daha yoğun daha katı daha ürkünç. Onun karanlığında kaybolmayacak bişey yoktur.

Sis gelir geçer. Gönüller aydınlık olsun yeter... Dilek Buz