2015-09-07

 Sen kuyudasın bilinmezler diyarında,

Bense modern çağda, medeni insanlarla,

Medeni dedimse aldanma,

Bizim medeniyetimiz şaştı! Bu çağda.

Bizim medeniyetimiz;

Öyle bir kavram ki nasıl söylesem,

Bir battaniye alıp içine gizlensem,

Gömsem de başımı gizlesem,

Kızaran yanağımı nasıl gizlesem?

Utanırım sana halimi arz eylesem,

Kabul buyurmaz, kuyudan bir yudum su istesem,

Verse de içsem, bana kar eylemez.

Bizim medeniyetimiz şaştı! Bu çağda.

Sen Yusufsun zindan seni hapsedemez,

İlahi kelamını kimse nakşedemez,

O nur ki parmaklıklar onu gizleyemez

Her köşeden doğar, küfür onu örtemez.

Yusuf’um bu medeniyet o nuru görmek istemez.

Ahlama deli gönül! Sende cevher yanar,

Üstüne su serpsen kaynadıkça kaynar.

Bir kor ki, küfre cehennem hazırlar.

Yaktıkça yakar, bu çağı hutameye atar.

Binlerce Yusuf gelse kar eylemez

Nankör olmuşsa insan hakkı göremez

Hey! Size sesleniyorum söz dinlemez!

Söz dinlemez topluma Yusuflar kar eylemez.

Kuyuda mı sandınız Furkan’ı

Âdem’den, Muhammed’e sayfa sayfa yazılanı

Attınız bir kenara kitabı

Oysa hak içinde! Oku Kuran’ı.

Kırın zindanınızı! Dolsun içine nur,

Bir adım atın, bakın nur üstüne nur!

Okusan, yaşatsan seninde olur.

Sen bu çağda Yusufsun diyenin olur!