BİR BEN BİLİRİM                                                              04.10.16

 

Bir ben vardım o sokakta, bir ben bilirim.

Uzatırken ellerimi masum saçlarına,

Gözündeki anlamlı ışığı bir ben görürüm,

Bir ben bilirim!

 

Uzak değildi aslında manaları izlerin,

Kalbinin derinliklerindeki cevherlerin.

Cevherlerin saçılmıştı her yana, yeşildi gözlerin!

Bir ben bilirim ne güzeldir yeşillerin.

 

Ve yine bir damla süzülürdü kenarından.

Yüreğin yanağında çırpınırdı, 

Utanırdı dillerin.

Ne olur bükme o masum boynu bana,

İnmesin damlalar yanaklarına.

 

Bilirim, senin değil aslında bu yara,

Senin değil alınlara sürülen kara,

Hüznünü, aklını çevirmelisin umutlara.

Çevirmelisin ve gülmelisin insanlara.

 

Senin değildi çekilen o cefa,

Yakarken bedenini damla damla.

Bir katre su düşür insanlığa,

İçinde sevgi olan bir katre.

 

Bir katre yeter aslında anlayana,

Sevgiyi yürekte taşıyan delikanlıya.

O yürek ki sığmaz bu cihana,

Ulaşır arşlardan yüce rahmana.

 

Bir katre yeter anlayana,

Bir ben bilirim, bir de anlayan.

Bir de o isimsiz kahraman…

 

Necati ÜN