Ah! Çok suçluyuz biliyor musun?

Seni hep mezarda gördük,

Sanki mezara gömmek istedik.

Bir suçlunun infazından kaçışı gibi kaçtık!

Ve seni gizlice toprağa gömdük

Utanıyor muyduk? Bilmiyorum ama,

Ama hep kaçıyor,

Ve hep uzaklaşmak istiyorduk.

Ve en sonunda seni toprağa gömdük.

Gizli, anlamsız bir abd ’la,

Yalnız ölüye sunduk.

Oysa yerin şehirdi,

Sokak, cadde ve evdi,

Masamızda ki yemek,

Çantamızdaki azık,

Yatağımızdaki dua idin sen!

Dön şehrime affet!

Görmeyen gözüme nur lütfet.

Kalbimin tam ortasını fethet.

Ne olur dön beni affet!

Dön sokağıma affet!

Çiçeklerimi renk renk donat,

Çocuğumun, kadınımın dilinde dinlet.

Ne olur dön beni affet!

Dön masama ismi ile zikret!

Bismillah deyip sonra şükret.

Unuttuğum huzurlu lokmaya,

Ne olur dön, beni affet!

Azığım ol çantamda,

Haramsız bir lokmayı çıkardığımda,

Bin lokma ile dolsun bu çanta,

Ve haramsız gülsün çocuğum bana.

Ne olur dön, dön benim yuvama.

Ve başım yastıkta,

Yarı ölüme baş koyduğumda,

Huzur sun bana.

Ne olur dön, dön avuçlarıma.

Kalbime, ruhuma ve aklıma.